W drugiej połowie października w Krakowie pod hasłem „Jakość tworzą ludzie” odbyło się finansowane ze środków Unii Europejskiej dwudniowe sympozjum „Wsparcie szpitali we wdrażaniu standardów jakości i bezpieczeństwa opieki”. Sympozjum było również ogólnopolskim spotkaniem środowiska medycznego, organizowanym przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia i to już po raz dwudziesty piąty.

Fakty te miały istotny wpływ na tematykę oraz skład osób uczestniczących w tym wydarzeniu. Do Krakowa przyjechali dyrektorzy szpitali, pełnomocnicy ds. jakości, wizytatorzy Ośrodka Akredytacyjnego oraz zaproszeni goście, w tym  przedstawiciele  Naczelnej Izby Lekarskiej oraz Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych. W największym stopniu reprezentowane były szpitale, które w ramach realizowanego przez CMJ projektu „Wsparcie szpitali we wdrażaniu standardów jakości i bezpieczeństwa opieki” przygotowywały się do uzyskaniu certyfikatu akredytacyjnego Ministra Zdrowia oraz wdrażały subkomponenty tego projektu: „Zespoły Wczesnego Reagowania” oraz „Monitorowanie Zdarzeń Niepożądanych”.  

Spotkanie rozpoczęło się od prezentacji Dyrektora Departamentu Lecznictwa Ministerstwa Zdrowia Michała Dzięgielewskiego, który nakreślił perspektywę wdrażania ustawy o „Jakości i Bezpieczeństwie Pacjenta”, wskazując, iż obszary te będą priorytetem przyszłorocznych działań resortu zdrowia. Proponowane przez Ministra zapisy podlegają ostatnim konsultacjom prawniczym i w najbliższych dniach powinny zostać przekazane do dalszego procedowania. Ustawa przekazuje dotychczasowe kompetencje w zakresie monitorowania jakości Narodowemu Funduszowi Zdrowia, wprowadza system obligatoryjnej oceny oraz system rekompensat.

Tym samym, na spotkaniu nie obyło się bez podsumowania dorobku CMJ, wskazując jak wiele zrobiła niewielka grupa entuzjastów jakości dla krzewienia kultury bezpieczeństwa, począwszy od wypracowania definicji i terminologii przez monitorowanie wskaźników jakości, badania opinii pacjentów, prowadzenie akredytacji czy w końcu ocenę kultury bezpieczeństwa. Pierwszy akredytowany w Polsce szpital działania te prowadzi już od ponad 25 lat, inne zaczynają swoją przygodę, ale wszystkie mają już teraz olbrzymi bagaż doświadczeń, z którego mogą korzystać.

To właśnie wymiana tych doświadczeń stanowiła najciekawszy element spotkania. Dyskusje dotyczące bezpieczeństwa farmakoterapii – wyciągania wniosków z doświadczeń i błędów, czasami nawet i zgonów pacjentów to sól medycyny, bez takich analiz nie będzie się ona posuwała naprzód.

Cenna była również wymiana doświadczeń szpitali funkcjonujących na różnym szczeblu systemu. W dyskusji podsumowującej wdrażanie standardów akredytacyjnych i udział szpitali w projekcie uczestniczyły zarówno szpitale powiatowe, wojewódzkie i kliniczne. Czasami mimo porażki i nieuzyskania certyfikatu, to jednak krytyczne spojrzenie na własne doświadczenia, możliwość skonfrontowania się z doświadczeniami, odkrycia że własne problemy nie są obce innym szpitalom, były wartością stanowiąc o sukcesie projektu. Słowa „dziękuję za możliwość uczestniczenia w tym projekcie” padały bardzo często z ust lekarzy i pielęgniarek na co dzień pracujących z pacjentem.

Jako podsumowanie niech posłuży próba przekazania atmosfery spotkania. Choć część sesji przedłużyła się, uczestnicy cierpliwie uczestniczyli w niej do samego końca. W kuluarach prowadzono burzliwe dyskusje o proponowanych rozwiązaniach legislacyjnych. Radość ze spotkania znajomych twarzy, tym razem bez maseczki i wielokrotnie powtarzane zdanie „musimy zrobić wszystko by ten dorobek 25 lat naszych spotkań nie został zmarnowany”. To pokazuje, że środowisko osób działających na rzecz jakości, której jednym z wymiarów jest bezpieczeństwo jest gotowe na podjęcie wyzwania postawionego przez Ministra Zdrowia Adama Niedzielskiego: „Rok 2023 rokiem jakości”. Dzięki tym 25 latom wspólnych spotkań mamy środowisko, które jest w stanie wdrażać zmiany w zakresie kultury bezpieczeństwa, środowisko zjednoczone dla jakości.